Ήδη από το 1871, ο Κάρολος Δαρβίνος πρότεινε ότι η ζωή θα μπορούσε να έχει προέλθει από μια “μικρή ζεστή λίμνη” στην επιφάνεια της πρώιμης Γης. Από τότε οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι πολύπλοκα μόρια μπορούν πράγματι να σχηματιστούν από ανόργανα υλικά που βρίσκονται σε ορισμένες υδάτινες μάζες, υπό τις κατάλληλες συνθήκες.
Το 1952, ο Στάνλεϊ Μίλερ διεξήγαγε ένα πείραμα γνωστό ως πείραμα Μίλερ-Γιούρι και απέδειξε ότι οργανικά μόρια όπως τα αμινοξέα μπορούν πράγματι να προκύψουν υπό τις συνθήκες που επικρατούσαν κάποτε στον πλανήτη μας. Η έρευνα επιβεβαίωσε επίσης ότι τα δομικά στοιχεία του RNA, που είναι απαραίτητα για τη ζωή, μπορούν να δημιουργηθούν χρησιμοποιώντας υψηλές συγκεντρώσεις φωσφορικών αλάτων. Ωστόσο, αυτό αποτελούσε προηγουμένως πρόβλημα, επειδή τα φυσικά υδάτινα περιβάλλοντα περιέχουν πολύ λιγότερο φωσφορικό άλας.
