Για να ρίξει περισσότερο φως στις ιδιότητες και τη φύση του 2FHL J1745.1-3035, μια ομάδα αστρονόμων με επικεφαλής τον Stefano Marchesi του Πανεπιστημίου της Μπολόνια στην Ιταλία ανέλυσε νέα αρχειακά δεδομένα από τα διαστημόπλοια Chandra και NuSTAR της NASA και τον δορυφόρο XMM-Newton της ESA.
Εξετάζοντας τα φάσματα των ακτίνων-Χ και των ακτίνων-γ του 2FHL J1745.1-3035, οι αστρονόμοι διαπίστωσαν ότι η πηγή ακτίνων-Χ είναι συμπαγής, χωρίς σημάδια διαστολής. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις στο Chandra επέτρεψαν στους ερευνητές να ανιχνεύσουν σημαντικά εκτεταμένη εκπομπή σε κλίμακα περίπου 5 δευτερολέπτων τόξου.
Μια μελέτη των φασματικών ιδιοτήτων του 2FHL J1745.1-3035 δείχνει ότι η πηγή είναι πολύ σκληρή σε ενέργειες κάτω των 10 keV και σημαντικά πιο μαλακή στην υψηλότερη ενεργειακή περιοχή. Σύμφωνα με τη μελέτη, το ευρυζωνικό φάσμα ακτίνων Χ της πηγής περιγράφεται καλύτερα από ένα μοντέλο σπασμένου βηματικού νόμου με ενέργεια διακοπής περίπου 7 keV.
